بررسی نمایه توده بدن در زنان روستایی استان کرمان و ارتباط آن با فراسنج های خونی وضعیت آهن

سابقه و هدف: ارتباط بین چاقی با بروز انواع بیماری های مزمن کاملاً شناخته شده است. همچنین نتایج برخی از مطالعات حاکی از ارتباط بین اندازه های تن سنجی بدن با فراسنج های خونی وضعیت آهن است. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت نمایه توده بدن (body mass index-bmi) زنان غیرباردار و غیرشیرده در سنین باروری (45-20 سال) ساکن روستاهای استان کرمان و شناسایی ارتباط آن با فراسنج های خونی وضعیت آهن انجام گرفت. مواد و روش ها: به این منظور تعداد 370 نفر از زنان واجد شرایط به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. پس از انتخاب نمونه ها، از هر یک توسط پرسش نامه مصاحبه به عمل آمد و مشخصات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به سابقه بیماری و باروری گردآوری شد. اندازه های تن سنجی شامل قد و وزن اندازه گیری و bmi محاسبه گردید. سپس 10 میلی لیتر خون وریدی غیر ناشتا گرفته شد و فراسنج های خونی وضعیت آهن با اندازه گیری غلظت هموگلوبین و فریتین و درصد هماتوکریت ارزیابی گردید. یافته ها: بر اساس یافت های مطالعه، میانگین bmi زنان مورد مطالعه معادل kg/m2 3/24 بود که در محدوده طبیعی می باشد. همچنین، 7/19 درصد و 9/15 درصد از زنان مورد بررسی به ترتیب دچار اضافه وزن و چاقی بودند. میانگین bmi با افزایش سن (0001/0>p) و تعداد بارداری ها (002/0>p ) بطور معنی داری افزایش یافت. همچنین بین bmi با سن (32/0r= ، 0001/0 p<) و تعداد بارداری ها ( 26/0r= ، 00٣/0 p< ) همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت. میانگین غلظت هموگلوبین و فریتین پلاسما بین چارکهای مختلف وزن و bmi تفاوت معنی دار داشت. همچنین اختلاف بین میانگین درصد هماتوکریت در چارک های مختلف bmi معنی دار بود (05/0>p). نتیجه گیری: اضافه وزن و چاقی از جمله مشکلات بهداشتی بین زنان روستایی استان کرمان می باشد که در کنار به اجرا درآوردن برنامه هایی جهت پیش گیری از موارد ابتلا به چاقی و اضافه وزن، پیش گیری از افزایش احتمالی ذخایر آهن در زنان چاق در سنین باروری نیز باید مورد توجه قرار گیرد.